Dekonwolucja to operacja matematyczna polegająca na wykonywaniu sumo-mnożenia (splotu) profilowania podanego ze stałym krokiem z filtrem odwrotnym charakterystycznym dla danego typu profilowania, typu użytej sondy, parametrów otworowych itp. [Zorski, 2001].
Dekonwolucja wykonywana jest dla każdego punktu profilowania, niezależnie od kroku filtru odwrotnego, który jest również stały i charakterystyczny dla danego filtru, ale może się różnić od kroku profilowania. Program automatycznie, poprzez procedurę interpolacyjną, wylicza wartości profilowania z krokiem Dz', wykonuje w danym punkcie sumo-mnożenie, zapisuje wynik i przechodzi do kolejnych obliczeń w następnym punkcie profilowania.
Ze względu na konieczność uwzględniania w operacji sumo-mnożenia punktów leżących zarówno poniżej jak i powyżej aktualnie interpretowanego punktu, każdy interpretowany odcinek pomiarowy, musi od dołu i od góry mieć margines, który aktualnie przyjęty jest jako sztywna wartość 150 punktów, co oznacza że każdy odcinek brany do obliczeń dekonwolucyjnych musi być dłuższy od dołu i od góry o interwały równe 150 * Dz'. Gdy fizycznie profilowanie w tych interwałach nie istnieje jest ono sztucznie wydłużane przez dodanie odpowiedniej ilości punktów o wartościach równych skrajnym wartościom profilowania na dole i na górze odcinka, co może zniekształcać wynik dekonwolucji dla kilku skrajnych punktów odcinka.
Wynikiem końcowym dekonwolucji jest nowa krzywa profilowania charakteryzująca się zmienioną, najczęściej podwyższoną rozdzielczością pionową. W przypadku niesymetrycznych funkcji odpowiedzi głębokościowej sond, skutkiem dekonwolucji jest także symetryzacja krzywych.
Podstawowym założeniem wykonywanej przez aplikację dekonwolucji jest liniowość filtru, co znaczy, że jest on niezależny od mierzonego sygnału. Założenie to spełnione jest w pełni tylko dla niektórych profilowań, do których należą: profilowanie naturalnej promieniotwórczości PG, profilowanie akustyczne PA oraz zapisy profilowań powstające w wyniku rejestracji profilowań jądrowych integratorem impulsów (tzw. krzywe dynamiczne). Dla pozostałych profilowań przyjmuje się, że spełnienie założenia liniowości wymaga przeprowadzenia przed operacją dekonwolucji odpowiedniej transformacji funkcyjnej, a po jej wykonaniu, przeprowadzenia transformacji odwrotnej. Aktualna wersja programu wprowadza dwie funkcje transformujące: logarytm naturalny, stosowany dla profilowań neutronowych i gamma - gamma, oraz odwrotność, stosowaną do oporności elektrycznej mierzonej sondami indukcyjnymi.
Program wyposażony jest w podstawowy zestaw filtrów odwrotnych, które użytkownik może jednak dowolnie edytować lub wprowadzać swoje własne. Podstawowy zestaw tych filtrów obejmuje profilowania naturalnej promieniotwórczości (PG), profilowania neutronowe (PNN), profilowania gamma - gamma (PGG), profilowania akustyczne (PA) i profilowania indukcyjne (PI), oraz przeliczanie dynamicznych krzywych radiometrycznych na statyczne. W przypadkach, gdy dla danego profilowania w jakimś interwale odcinka pomiarowego należy zastosować inny filtr (np. dla PG wskutek znaczącej zmiany średnicy), to można to zrobić korzystając w odpowiednich własności systemu GeoWin.
Patrz także: